روش تحقیق پسامدرن
این اندیشه ورای اندیشه های قبلی است و انسان را مبنا قرار می دهد. این روش ریشه در فلسفه اگزیستانسیالیسم دارد که توسط هایدگر، نیچه، سارتر و ویتکنشتاین گسترش پیدا کرده است. روش تحقیق پسامدرن با تعمیم دانش مخالف است و معتقد است که تعمیم دادن فهم امکان پذیر نیست. این دیدگاه با این انتقاد روبه روست که دست انسان را خالی می کند و خیلی وسیع است، نمی گوید که درمرحله بعدی باید چه کرد. اساسا تفکر پسامدرن یک تفکر ضدساختارگرا،ضد هنجارگرا، ضد تجدد گرا و ضد تعمیم گراست. به عنوان مثال در این دیدگاه تمام نظریه های رسانه به طور نسبی معتبر است و هیچ کدام از این نظریه ها از سلطه برخوردار نیست.
در واقع اگر از روش پسامدرن استفاده کنیم می گوییم هر کس(کاریکاتوریست-مسئولان منتقد-افرادجامعه) بادید خاص خود این تصویر را می بیند واین تفاوت در آرا همگی معقول وپذیرفته شده هستند وگوشه ای واقعیت را می نمایند.
