ترجمه decision making in an organizational setting cognitive and organizational influence on risk assessment in commercial lending
تصمیم گیری در فضای سازمانی: اثرات شناختی و سازمانی بر روی ارزیابی ریسک در وام دهی تجاری
قیمت مقطوع : 12 هزار تومان
ترجمه فارسی این مقاله 37 صفحه است به همراه تمام آنالیزها، فوت نوت کلمات مهم و تخصصی و اصطلاحات
لطفا از نشر این ترجمه در فضای مجازی و اینترنت جدا خودداری کنید. انتشار آن حرام است. از اینکه به مترجم احترام میگذارید ممنونم
گرچه محققان مدیریت تمایل به درک تصمیمات مدیریتی مربوط به ریسک دارند، اما تقریبا کل تحقیقات قبلی در زمینه ریسک، به جای استفاده از داده های حاصل از تصمیمات تجاری واقعی، از آزمایشات و یا داده های جمعآوری شده شرکتی پیوسته استفاده کرده اند. در این تحقیق اولیه در زمینه ریسک تصمیمات تجاری واقعی، ما ارزیابی های ریسک بانکدارانی را بررسی نمودیم که به وام گیرندگان تجاری تخصیص یافته بودند. و فرضیاتی که از تحقیقات در زمینه استراتژی، امور مالی و نظریه تصمیم رفتار نتیجه شده بود را به منظور ارزیابی اثر عوامل سازمانی و شناختی در زمینه احتمال خطاهای ارزیابی خطر، مورد محک و آزمایش قرار دادیم. گرچه ما دریافتیم عوامل سازمانی و شناختی بر تصمیم گیری پرریسک اثر دارند، زمانیکه هر دو موجود بودند، عوامل سازمانی بر سوگیری های شناختی غلبه دارند.
در این مطالعه، ما تحقیقات در زمینه تصمیم گیری مربوط به ریسک را به یک فضای سازمانی توسعه داده ایم تا هم عوامل سازمانی و هم شناختی را بررسی کنیم که ممکن است بر روی تصمیم گیرندگانی که مسئولیتهای عادی خود را انجام میدهند، اثر بگذارد. با بررسی تصمیمات مربوط به ریسک عادی، ما میتوانیم اثر زمینه سازمانی[1] را بر روی تصمیم گیرندگان ارزیابی نماییم. با استفاده از داده های بایگانی شده در زمینه تصمیمات تجاری حقیقی، به طور مصنوعی از کنترل اطلاعات موجود برای تصمیم گیرندگان جلوگیری به عمل آمد. در نتیجه، این فضا، دغدغه اسکوارتز (1994) در مورد تخطی آزمایش کنندگان از مقررات ارتباطات را کاهش داد زیرا داده ها با استفاده از قوانین طبیعی ارتباطات به تصمیم گیرندگان تعلق می یافت.
اگر متصدیان وام دهنده به شدت بر مدلهای استاندارد شده کمّی برای ارزیابی ریسک وام گیرندگان تکیه داشته باشند، احتمالا ارزیابی ریسک شان نسبتا تحت تاثیر نیروهای شناختی انفرادی قرار نمی گیرد. در وام دهی به مشتری، فرمولها، تصمیمات زیادی را در مورد ریسک مشخص میکنند؛ با این وجود، در مورد وام دهی تجاری، قضاوت انسانی نقش مهمی را در ارزیابی ریسک ایفا میکند. گرچه بانک ها تلاش کرده اند فرایند تصمیم را استاندارد و روتین نمایند، اما متصدیان وام تجاری در بانک های زیادی، از جمله بانک مورد مطالعه در اینجا، به مقررات تصمیم گیری آماری محدود نیستند. بنابراین، ما بر این باور هستیم که وام دهی تجاری فضای مناسبی را برای عواملی ایجاد میکند که به سوگیری در فرایندهای تصمیم گیری مربوط به ریسک منتهی می شود.
هم چنین یافته های ما، نشان میدهد ارزیابی ریسک سازمانی با ارزیابی بهینه فرق دارد و در معرض سوگیری قرار میگیرد. انتظار داریم ارزیابی ریسک در وام دهی تجاری، دقیق تر از حوزه انتخاب استراتژیک باشد. وام دهندگان تجاری مکررا با مسائل کاملا ساختار یافته مشابهی مواجه می شوند و بازخورد مرتبط را دریافت میکنند، که بدان معنی است که آنها باید از ارزیابی دقیق تری نسبت به تصمیم گیرندگان استراتژیک برخوردار باشند، زیرا تصمیم گیرندگان استراتژیک معمولا با انتخاب های استراتژیک مهم و به شدت وابسته به حالت ویژه و معدود با بازخورد بسیار مختل کننده و با تاخیر طولانی روبرو می شوند.
[1] organizational context